Heyecan Dolu...

[Angélique Dallimore]

Angel çok heyecanlıydı. İlk defa okulunu gezmeye gelmişti. Karanlık bir havası olsa da okulu beğenmişti joş bir disiplenize havası vardı. İşte bu Angel'in çok hoşuna gitmişti. Okulu gezdikten sonra okulun çevresindeki mekanlara göz attı ve en son biraz dinlenip bir şeyler içmek amacı ile Patlak Kafalar adlı bir yere oturdu. Sokaklarda gezerken burada her türlü insanın olduğunu fark etti. Karanlık insanlarla dolu mekanlar onu rahatsız ederdi ama her türlü insan varsa işte o zaman burda savaç da var demek diye düşünürdü An. Mekana girdi ve köşede gözlerden ırak bir masa seçti. Bir de kahve istedi. Kahvesini yudumlarken az önce aldığı okul kitaplarını inceliyordu. "Bu sene en sevgidiğim ders KSKS olacak" diye mırıldandı.

[Diamond J. Babineaux]

Boynuz Kuyruk'taki odasından çıkıp, Kraozch'u gezmeye başlamıştı. Daha önce hiç Bulgaristan'a gitmediğinden başlarda afallasada ortama insanlara rahatça uyum sağlayabilmişti DJ. Etraftaki mekanlara, sokaktaki insanlara bakarak onları tanımaya çalışıyordu. Sonuçta uzun bir süre onlarla vakit geçirecekti.. Ders öğreteceği insanların nasıl kişilerden aile eğitimi aldığını kavramak kuşkusuz onun için iyi olurdu.Düşüncelerinin ve dudaklarında sürsüdrdüğü ıslığın ritmine şimdi ise adımlarını da uydurmuş ve Patlak Kafalar tabelalı bir mekanın kapısını aralamıştı.
Kapıyı araladığında, daha önce gezdiği mekanlarda olduğu gibi aşırı bir küf kokusu duydu, ama bunun aksineymiş gibi mekanda boş masa bulmak çok zordu. DJ aramasına rağmen boş bir masa bulamadı. Birden köşede bir yerde küçük bir kız gözüne çarptı. Önünde çeşitli ders kitapları vardı. DJ hevesle yanına gitti.
-Merhaba küçük bayan.
Masadaki kitaplardan birini aldı ve incelemeye başladı.
-Eğer kümseyi beklemiyorsanız size eşlik edebilir miyim?

[Angélique Dallimore]

An önce tereddüt etti. Burada kimseyi tanımıyordu ama karşısındaki adam çok güvenilir duruyordu birden bir cesaret geldi. ve "Tabi buyurun oturun." dedi. "Hiç boş masa yok o yüzden gelmiştir bir zarar vermez." diye de kendini yatıştırdı. Karşısındakine çok soru yöneltmeme kararı aldım ve yine KSKS kitabına yöneldi ama bunu yapmadan önce adama gülümsedi.

[Diamond J. Babineaux]

DJ karşısındakinin gülümsemesine karşılık olarak başı ile çok küçük bir reverans yaptı ve garsona doğru bağırdı.
-Buraya bir tane meyan kökü şerbeti yollar mısın?
Garsonun söylediklerini duyduğundan emin olduktan sonra karşısındaki kızı inceledi.
-Ne okuyorsunuz genç bayan? yanılmıyorsam Dumstrang'a kayıt olmuş olmalısın. Eğer böyle hırslı bir biçimde çalışıyorsan, senden çok iyi şeyler bekleyebilirz ha ne dersin?
DJ boşboş bakan kıza bakmayı sürdürdü. KArşısındakinin şaşırdığını anladığında ise herşeyin farkına varmıştı.
-Aggh!. Ne kadar aptalım!. Özür dilerim. Ben Diamond Jason Dallimore. Bu sene Dumstrang'da Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersini üstlendim.

[Angélique Dallimore]

Angel çok heyecanlandı tam KSKS'nın en sevdiği ders olacağını düşünrken işte profesörü karşısındaydı. An kitabı zrifçe kapattı ve "Sahi mi?" dedi heyecanla. Sonra da kendine geldi ve "Ay yani şey. Memnun oldum Profesör Ben Angélique Dallimore" dedi ve gülümsedi. "Ben de az önce bu sene KSKS'nin ne kadar verimli geçeceğini düşünüyordum." dedi ve bir anda kafasına bir tokat patlatmak istedi. Ne kadar da salaklık etmişti Profesör onun yağ çektiğini düşünecekti. Sonra da telaşa kalımış bir şekilde "Ben şey olsun diye değil gerçekten..." diye bir şeyler kekeledi.

[Diamond J. Babineaux]

-Umarım verimli geçer. Profesörlük konusunda en ufak bir fikrim yok. Yani aslında anlatmak ve paylaşmak istediğim o kadar çok konu var ki sizlerle.. Hangisinden başlasam bilemiyorum. Ama göreceksin Angélique derslerimiz çok zevkli geçecek. Dostlarım benim aslında özümde hala büyüyememiş bir çocuk olduğumu söylerler. Yani sizinle iyi anlaşabiliriz. Zaten sizi sıkmamak için derslerin yarısında not aldırmayı, yarısında ise uygulama yaptırmayı düşünüyorum.
DJ karşısındaki panik içindeki kıza baktı. Kimsenin bilmediği bir gerçek vardı. DJ'de Dumstrang'da okumuştu. Kısabir sürede olsa.. Küçük kızın neşesini, ve ağzından düşündüklerine doğru kılıflar uyduramadığını anlayışla karşılıyordu. Okula yeni başlayan biri için bu yaşananlar azdı bile.
-Merak etme küçüğüm.. Seni asla yanlış anlamam. Heyecanını anlıyorum.

[Angélique Dallimore]

Angelique hayran hayran bir gülümseme koyuverdi. İçinde garip bir his vardı bütün görüşlerini fikirlerini karşısındaki adamla paylaşmak istiyordu. Bunu nasıl biraz daha üstü kapalı söyleyebileceğini düşündü ve "Ben KSKS'nin herkes için çok yararlı bir ders olduğunu düşünüyorum." dedi. "Aslında bence bu dersde herkes hayatının geri kalanı hakkında bir karar verecek!" An anlamlı bir bakış attı. Karşısındaki adam bunu anlamışa benziyordu. Anlaşılmanın mutluluğuyla şöyle ekledi. "Bazı insanlar ailelerinin görüşlerini hemen benimserler. Benim pek ailem olmadı! Ben kendi görüşümü kendim oluşturdum. Benim teyzem yetiştirdi Profesör ve biz bu konualrda pek konuşmazdık." dedi.

[Diamond J. Babineaux]

-Teyzen çok doğru bir karar vermiş aslında. Sen kendi hayatını blinir kılabilecek tek anahtarsın. Kendi yasaklarını, kurallarını, yollarını kendin belirlemelisin. Aksi takdirde yaşamın çözümü gittikçe zorlaşan bir düğüme döner. Bu da seni karamsarlığa ve kötü şeylere iter.
Ann ile gerçekten iyi anlaştığını düşünüyordu. Uzun zamandan beri ilk defa biri onu dinlerken keyf alıyordu. Birden aklına dank etti. Ann'i neden teyzesi büyütmüştü acaba? Ayrıca Dallimora ailesini az çok tanırdı acaba teyzesini de tanıyormuydu.
- Ailen.. Şu zamanda tek sığınabileceğimiz liman onlar değil mi?.. (biraz duraksadı.) Ben-ben.. Eğer bir gün istersen ailenle ilgili hikayeni dinlemek isterim. Umarım bana güvenirsin.. Ayrıca.. Ya sahiden teyzenin kim olduğunu öğrenebilir miyim? Dallimora ailesini uzun zamandan beri tanırım da!.
Uzun süre bir sessizlik oldu bunu, garsonun getirdiği içki bardağının masada çıkarttığı 'tok' sesi bozmuştu.
-Ee? Anlatmayacak mısın?

[Evangelina Bachev]

Buraya pek uğramasa da, her sene yeni öğrencilerinin telaşlı ve sabırsız bir halde burada oturarak tanışacak yeni birilerini aramasını izlemeye gelirdi.. Gökyüzünün yine karanlığa büründüğü, gündüz ama kapalı bir havanın hakim olduğu bir gündü bugün.. Adımlarını sık ve kendinden emin atıyordu.. Barın kapısını aralarken, beyninden geçen görüntüler, küçük öğrencilerle dolmuş masalar ve tiz kahkalardı.. Kapının gıcırtısıyla kendine yönelen birkaç yüze aldırmadan içeri girdi Evangelina.. Barmene selam vererek kendini barın sandalyelerinden birine attı.. Bir yandan da gözleriyle kolaçan ediyordu etrafı..

'Hah..' dedi oldukça sakin ses tonu ile, yerinden kalkarak.. Birkaç masa ilerledi ve tanıdık yüzün sahibinin yanına vardığında sessizce süzdü onu.. Yanında oturan küçük kızla koyu bir sohbete dalmış gibi görünüyordu..

'Diamond, sevgili dostum... Nasılsın?'

[Angélique Dallimore]

An en sevdiği Profesör'ün kim olacağını adı gibi biliyordu. Tam soruya cevap verecekti ki. Bir kadın hiç başlamamış olan sözünü kesti. Kadını baştan aşağı şöyle bir süzdü. Şık ve zarif giyinmişti. 'Diamond, sevgili dostum... Nasılsın?' diye sordu Profesör'e "dostum" bu kelimeyi söylerken sanki bir alaycılık vardı konuşmasında ama hiçbir zamna önyargılı olmamıştı Angel bu kadını da gayet dost canlısı karşıladı ve ona bir tebbesüm etti. Profesör kadına cevap vermeden önce hemen "Teyzem Nisha Elanorée Dallimore Gelecek Postası'nın Editörü bu sene de Durmstrang'da Profesörlük yapacak" diye araya sıkıştırdı.

[Diamond J. Babineaux]

Sözlerini tam bitirdiğinde arkasından Evangelina'nın sesi gelmişti. Onu karşılamak için ayağa kalktı.
-'Diamond, sevgili dostum... Nasılsın?'
Eva'nın geldiğine çok sevinmişti. En azından onca soğuk insanın içerisinde yapmacıklıktan yoksun bir dostun gülümsemesi hoşuna gitmişti Diamond'un.
-Teşekkürler!. Bak sen gelmeden önce bende bu minik arkadaşımla biraz sohbet ediyordum. Bize katılmaz mıydın?
DJ şu an ne düşüneceğini bilemiyordu. Evangelina ile aynı sene Dumstrang'dan mezun olmuşlardı ve araları da gayer iyiydi. Ama o zamandan beri görüşmüyorlardı. DJ'in kulağına ara-sıra da olsa Evangelina ile ilgili iyi haberler geliyorsada işi yüzünden bir türlü gidip onunla konuşamıyordu.. Taaki Dumstrang'da profesörlük yapması için gereken mektubu Dimaond'a yollayana kadar.
Şimdi ise Ann'e sorduğu yarım kalmış sorusunu hatırladı. Demek teyzesi Nisha'ydı..
-Hey!.. Bilmiyorsun sanırım. Bende gelecek postasında yazıyorum. Nisha'da iyi arkadaşımdır. dedi gülümseyerek.

[Evangelina Bachev]

Gülümsemesi tüm yüzüne yayılırken, hafiften kaşlarını kaldırarak küçük bayana döndü..

'Demek Nisha'nın yeğenisin.. Teyzen çok yetenekli bir cadı, seni tanıdığıma memnun oldum.. Ben Müdür Yardımcınız Evangelina Bachev..' dedi eliyle kızın saçlarını okşayarak.. Diamond'un buyur etmesine karşılık tebessümle oturmuştu sandalyeye.. Sanki okul kapanalı çok uzun zaman geçmiştide bugünleri özlemişti Evangelina.. Elleriyle saçını düzelterek, böldüğü sohbetin devam etmesini beklemeye koyuldu..

[Angélique Dallimore]

Saçının okşanması, teyzesine övgü Ann bütün bunlardan ve buradan hoşlanmıştı. "Teşekkür ederim, teyzem adına" dedi. Sonra da Profesör Babineaux'un sorusuna cevaben. "Ailemi 2 yaşındayken bir trafik kazasında kaybettim efendim. Pek hatırladığım söylenemez teyzem o zamanlar 11 yaşında olmasına rağmen beni hep kendisi yönlendirdi. Ben de bunu beni büyttüğü şeklinde ifade ediyorum." dedi. Kahvesinin son yudumunu aldı ve arkasına yastlandı.

[Diamond J. Babineaux]

Evangelina masaya oturduktan sonra zaten gerektiğinden fazla heyecan içerisinde olan Ann'i daha fazla sorulara boğmamak için onun, Evangelina'yı rahatça süzmesine ve aklındaki soruları sormasına izin verecekti.
~
Uzun bir süre sonra hala sessizlik bozulmamıştı. Neler olacak, bu masada neler konuşulacaktı bilmiyordu ama sesszliği bozan asla DJ olmayacaktı. AslındaEvaglenia'ya sormak istediği onca soru, paylaşmak istediği onca şey vardı ki kafasında.. Ama bunları bir öğrenci önünde konuşmanın ne kadar doğru olacağını kestiremediğinden susmayı yeğliyordu.
Şimdi ise Ann'e sorduğu yarım kalan sorusuna cevap gelmişti sonunda.
-Hmm.. İlginç.. Yani ailen adına çok üzüldüm tatlım. Nisha hiç ablasını bir kaza da kaybettiğini yada bunu gibi şeyler söylememişti bize. Senin bu konuyla ilgili bir bilgin var mı Evangelina?

[Evangelina Bachev]

'Hiçbir fikrim yok Diamond..' dedi Evangelina üzgün bir ifadeyle.. 'Senin için zor olmalı küçüğüm..' diyerek yanında ki küçük bayana yöneltti gözlerini.. Diamond'un onun gözlerini yakalamaya çalışmasından belliydi konuşacak bir şeyler olduğu.. Fakat burada, özellikle bu sohbet üzerine konuşmayı ertelemeleri gerekti..İçerinin renkli havasına pek alışamamış olacak ki, sürekli gözlerini kısıyordu.. Loş ve karanlık ortamlara çok alışıktı, öyle ki Durmstrang'ın bu en önemli özelliğinden vazgeçmek onun için asla kolay olamayacaktı.. Birden, aklına bir şey gelirmişçesine yüzünü buruşturdu ve yavaşça kalktı masadan..

'Bağışlayın beni lütfen.. Önemli bir randevuma geç kalmak üzereyim..' dedi alelacele üzerini düzeltirken..

'Sonra görüşürüz Diamond.. Tekrar memnun oldum küçük bayan' diyerek Diamond'a anlarmışçasına bir bakış attıktan sonra, hızla barın çıkış kapısına yönelerek, orayı terk etti..

[Angélique Dallimore]

Angel da yeterince mola vermişti alması gereken dah bir çok şey vardı. Hava karamadan eve dönmeliydi. Kibarca "Profesör benim daha almam gereken yığınla şey var. İzninizle ben kalkıyım!" dedi ufak bir tebessüm etti. "Sizinle sohbet gerçekten güzeldi. Sihirli günler!" Nazik ama koşar adımlarla hesabı ödedi, kapıdan çıktı ve kalabalığın içinde kayboldu.

[Diamond J. Babineaux]

-Hoşçakal küçüğüm.
Şimyidyse yanlız kalmıştı. Biraz zaman geçtikten sonra oda kalkmıştı. Bar'ın önüne 2 galleon atıp doğruca kapıdan dışarı çıkmıştı. Çıktığında bir an duraksadı. Hava gerçekten çok soğumuştu. Cüppesini başına geçirdi ve önünü ilikledi.
-Böyle daha iyi!.
Şimdi ise geldiği gibi Boynuz kuyruğun yolunu tuttu dudaklarından eksik olmayan ıslığıyla. Hava daha da kötüleşiyordu ve Diamond bugün gidip birkaç aktara göz atmak istiyordu.
-Merlin aşkına.. Gök delindi galiba.
Adımlarını dahada sıklaştırdı ve Boynuz kuyruğun yolunu tuttu.