14 numara

[Sybélla İ. Chernozemski]

Sybélla hala neden bu işi aldığını anlamıyordu. Eskiden olsa elinin tersiyle iterdi ama şimdi biraz dinginlik için eşsiz bir fırsat gibi gelmişti ona. Bulgaristan onun vatanıydı. Şimdi de burada çalışmaktan memnun olacaktı.
Han kapısından içeri girdiğinde, tüm gözler ona çevrildi. Simsiyah elbisesi ve cübbesiyle olsun, elindeki mink çanta ve boynundaki elmas kolyesi le büyüleyici görünüyordu. Han güzel görünüyordu. En azından bir süre konaklamak için uygundu. Hancıyı bulduğunda hemen isteğini söyledi. Lafı dolandırmaktan hiç hoşlanmazdı...
"Bir oda istiyorum, hemen!" Sesindeki soğukluk tehlike alametlerinden biriydi ve hancı da bunu anlayabilecek kadar zeki birine benziyordu. Adam kekeleyerek:"Elbette, hanımefendi!" diyerek elindeki bavulu almış ve hızla onu odasına kadar götürmüştü. Hancı kapıyı uzun bir uğraş sonunda açabildi. Elleri o kadar kötü titriyordu. Anahtar deliğin dışında her yere değiyordu. Sybélla'nın canı sıkılmıştı. Belki de biraz oyun oynamanın sakıncası olmazdı... Asasını onun arkasından sallayarak, anahtarı bükerek deliğe grimesini zorlaştırıyordu. Adamın ecel terleri dökmeye başladığını farkedince; bu küçük ama zevkli oyunu yarıda kesti. Odadan içeri girmeyi başardıklarında, hancı bavulunu içeri bıraktıktan sonra aynı kekeleyen tonla:"Bir arzunuz var mıydı?" dedi. Sybélla başını "hayır" anlamında salladıktan sonra kapı kapandı.
"On dört numararlı oda; demek ki yeni sığınağım burası olacak!" diye mırıldandı. Sybélla gözlerini kısarak odayı inceledi. Biraz kasvetliydi ayrıca içeride onun pek hoşuna gitmeyen bir parfüm kokusu vardı ama bunu önemsemedi. Sonuçta başka seçeneği yoktu. Bavulundaki eşyaları oymalı dolabın içine yerleştirdikten sonra yatağının üzerine uzandı ve okuldaki geleceğinin nasıl olacağını düşünmeye başladı. Bu onu şuan herşeyden daha fazla ilgilendiriyordu...